Asal Usul Penubuhan Anglo-Chinese School, Kampar Dan Sebab-Sebab Penubuhannya (1903 –1915)
Matlamat-Matlamat Penubuhan Sekolah Methodist
Perkembangan Anglo-Chinese School, Kampar Selepas Kemerdekaan (1958-1980)
Asal Usul Penubuhan Anglo-Chinese School, Kampar Dan Sebab-Sebab Penubuhannya (1903 –1915)
Pekan Kampar yang pada masa dahulunya terkenal sebagai pekan perlombongan yang pesat. Ia hanya terdiri daripada beberapa lorong kedai dan rumah papan. Kebanyakan daripada penduduknya terdiri daripada orang Kantonis dan Hakka yang mempunyai kaitan yang rapat dengan industri perlombongan. Anglo-Chinese School telah mula diasaskan hampir seabad yang lalu iaitu pada bulan April 1903 oleh seorang mubaligh Kristian berbangsa Inggeris dari mazhah Gereja Methodist. Nama beliau ialah Reverend William E. Horley. Beliau merupakan seorang Padri Kristian dari mazhah Gereja Methodist di Asia Tenggara. Dengan pembukaan sekolah ini maka bermulalah sistem pendidikan yang menggunakan Bahasa Inggeris sepenuhnya bagi kanak-kanak di sekitar kawasan Kampar, Perak pada ketika itu. Pada masa itu masyarakat Cina merupakan penduduk majoriti di pekan itu dan oleh itu hanya pendidikan China sahaja yang terdapat di situ. Visi beliau yang bijak itulah akhirnya menjadikan sekolah ini antara sekolah yang terkemuka di Daerah Kinta Selatan. (13)
Rev. William E. Horley dilahirkan pada 5hb. Jun 1870. Beliau tiba ke Singapura pada tahun 2hb. April 1931. Beliau telah banyak berjasa dalam mengasaskan rangkaian Sekolah-Sekolah Methodist di seluruh Tanah Melayu. Beliau lebih dikenali sebagai pengasas Anglo-Chinese School, Ipoh. Ini ialah kerana beliau bertanggung jawab mengasaskan Anglo-Chinese School yang pertama di Perak pada bulan Ogos 1895, sepuluh tahun selepas Sekolah Methodist yang pertama di Tanah Melayu ditubuhkan di Singapura. Sekolah A.C.S. itu pada asalnya merupakan sebuah rumah Melayu beratap dengan bilangan pelajar seramai 4 orang sahaja. Di atas kegigihan usaha beliaulah Sekolah-Sekolah Methodist tumbuh di merata tempat di Negeri-Negeri Melayu Bersekutu. (14)
Hubungan beliau dengan sekolah-sekolah tidak berakhir selepas penubuhannya sahaja malah beliau terus menjalinkan hubungan yang rapat dengan pelajar-pelajar lelaki dan perempuan di Sekolah-Sekolah Methodist ini. Personaliti beliau yang alim, ikhlas dan peramah ini sangatlah disanjungi oleh masyarakat A.C.S. semasa meletakkan batu asas untuk sebuah sekolah pada tahun 1904, beliau pernah berkata, "I am a lover of boys and I would like to see every lad get an equal chance to be fully equipped to fight life’s battles…. I trust that this school will be the seed plot of many virtues and that the lads…. May grow up to be a credit to the community –to this country. We want to teach the growing generation how to live noble, useful and good lives." (15)
Di sepanjang 37 tahun kariernya sebagai mubaligh, kebanyakan daripada masanya dihabiskan untuk berkhidmat di Ipoh dan Kuala Lumpur, kecuali di antara 1929-1931 apabila beliau dilantik sebagai District Superintendant di Singapura. Perletakan batu asas untuk sekolah Anglo-Chinese School, Kampar ini bermula pada April 1903 apabila Rev. W.E. Horley memulakan sebuah kelas Bahasa Inggeris di Chinese Methodist Church. Ini bermakna bahawa bangunan sekolah yang pertama itu merupakan sebuah rumah gereja. Pada masa itu seramai 45 orang pelajar telah berdaftar untuk kelas itu dan guru yang pertama di sekolah tersebut ialah En. Ling Ching Mi. (16) Kerajaan Inggeris pada masa itu telah memberikan geran khas untuk membayar gaji beliau. Kesemua pelajar pada masa itu terdiri daripada lelaki. Kaum perempuan tidak dibenarkan belajar pada ketika itu. Dua orang guru bernama En. Lo Wei Kwang dan En.Chong Wan Fook yang pernah mangajar di sekolah itu dan bersara pada tahun 1950 merupakan bekas pelajar-pelajar perintis sekolah satu kelas yang telah disebutkan tadi.
Permulaannya sebagai institusi pendidikan satu kelas di bangunan Chinese Methodist Church adalah di atas tanggungan pihak gereja. Walau bagaimanapun Rev. Horley telah berjaya memperolehi Geran Kerajaan untuk membayar gaji guru di situ. Pada tahun 1904, seorang lagi guru diambil untuk mengajar di sekolah itu dan beliau ialah En. Phong Ah Sang. Atas usaha gigih beliau, bilangan pelajar bertambah menjadi seramai 70 orang. (17) En. Phong Ah Sang berkhidmat di sekolah itu dari tahun 1904-1909. Dalam tahun 1906, Rev. W.E. Horley melaporkan kepada Methodist Annual Conference bahawa sekolah itu sedang berkembang dengan cepat. Beliau berkata, ".... I am sure that we would easily collect enough money to put up a fine building. Kampar is a rising town and growing rapidly." (18) Pada tahun 1910, En. Kwan Tien Poh yang berasal dari Melaka mengambil alih sekolah itu daripada En. Phong Ah Sang dan berkhidmat di sekolah itu selama setahun lamanya. Dalam tahun 1912, En. Chu Chong Khe berkhidmat sebagai Guru Besar selama dan seterusnya digantikan oleh En. Lim Eng Chuan yang juga berkhidmat selama setahun. Pada tahun 1915, Rev. Paul Ponniah telah dilantik sebagai Guru Besar di sekolah itu dan bilangan pelajar yang mendaftar menjangkaui 112 orang. (KASIAN 1978)
Oleh kerana sekolah itu mendapat sambutan yang menggalakkan di kalangan masyarakat tempatan Kampar maka masalah petempatan pelajar-pelajar kian ketara. Oleh itu Rev. Horley terpaksa membuat rancangan untuk membina sebuah bangunan yang cukup besar untuk menampung keperluan bilangan pelajar yang besar. Untuk mencapai matlamat ini, pihak gereja terpaksa berusaha untuk mencari derma di kalangan masyarakat tempatan. Perkara mendapatkan derma di kalangan masyarakat tempatan tidak menjadi masalah yang besar kerana bermula dari waktu itu keadaan fizikal sekolah ini berkembang secara berunsur-unsur.
Matlamat-Matlamat Penubuhan Sekolah Methodist
Gereja Methodist menpunyai hubungan yang rapat dengan American Methodist Church yang semenjak tahun 1784 telah mengarahkan mubaligh-mubaligh Methodist supaya mengembangkan pendidikan kepada golongan muda di mana-mana sahaja. Akibatnya American Methodist berjaya mengembangkaninstitusi-institusi pendidikan dan menguruskan lebih banyak sekolah berbanding dengan Badan Protestant yang lain. (19) Justeru itu memang tidak dapat dinafikan bahawa Gereja Methodist menpunyai matlamat-matlamat yang tertentu dalam usaha mereka untuk mengembangkan pendidikan Inggeris d Tanah Melayu. Pada keseluruhannya terdapat 4 sebab utama penubuhan Sekolah-Sekolah Methodist di Tanah Melayu dan saya rasa matlamat-matlamat ini juga berhubung kait dengan sekolah Anglo-Chinese School ini.
Matlamat-matlamat tersebut ialah seperti berikut :
Tapak awal bangunan sekolah ini sebenarnya adalah tapak Sekolah Rendah Kebangsaan Methodist (A.C.S) Kampar sekarang. Kedua-dua buah sekolah ini terletak bersetentangan di antara satu sama lain. Sekolah yang bermula dengan satu kelas dan mempunyai seorang tenaga pengajar sahaja (juga bertindak sebagai Guru Besar) pada tahun 1903 ini telah terus berkembang dari tahun ke tahun. Disebabkan bilangan pelajar yang berdaftar di sekolah ini kian bertambah maka tidak dapat tidak keadaan fizikalnya juga terpaksa diperkembangkan. Boleh dikatakan bahawa kebanyakan pelajar yang berdaftar untuk belajar di sini adalah terdiri daripada golongan kelas menengah yang berbangsa Cina. Ini ialah kerana pekan Kampar itu sendiri merupakan sebuah kawasan perlombongan di mana kebanyakan penduduknya terdiri daripada kaum Cina.
Seperti sekolah-sekolah mubaligh yang lain,sekolah Anglo-Chinese School, Kampar ini juga tidak terkecuali daripada dibebani oleh berbagai masalah semenjak penubuhannya. Dalam beberapa dekad seterusnya pihak pengurusan sekolah ini terpaksa mencari penyelesaian untuk masalah-masalah seperti kekurangan guru yang berkelayakan, kekurangan sumber kewangan untuk membayar gaji guru serta bagaimana hendak mencari sumber kewangan untuk menyediakan bilik darjah serta kemudahan-kemudahan asas yang lain untuk menampung keperluan bilangan pelajar yang semakin bertambah ramai. (21)
Rancangan untuk membina sebuah bangunan sekolah bermula sejak tahun 1915 apabila Rev. Paul Ponniah dilantik sebagai Guru Besar. Bilangan pelajar telahpun meningkat seramai 112 orang pada waktu itu. Beliau menyedari bahawa bangunan Chinese Methodist Church tidak mampu menampung bilangan pelajar yang begitu ramai. Oleh demikian, sebuah bangunan yang baru perlu dibina supaya mampu menampung keperluan institusi itu yang kian berkembang. Oleh itu dengan bantuan Rev. Horley, pihak sekolah itu berusaha untuk mendapatkan bantuan kewangan daripada orang ramai. Untuk sementara waktu, sebuah bilik darjah sementara yang diperbuat daripada kayu telah dibina di sebelah Gereja Cina itu.
Rayuan untuk derma mereka itu mendapat sambutan daripada anggota masyarakat Kampar. Rev. Ponniah serta Jawatankuasa Bangunan yang diketuaioleh Rev. Horley telah melancarkan kempen pengutipan derma untuk membina bangunan sekolah baru yang berharga $27,000. (22) Dalam pada itu pihak Kerajaan telah meluluskan geran sebanyak $10,000 untuk tujuan itu. Kos asal untuk membina bangunan tersebut ialah $20,000 tetapi disebabkan Perang Dunia 1, harga barangan kian meningkat kepada $24,700. Seterusnya ditambahkan pula dengan kos pemasangan peralatan elektrik dan sistem paip serta perabot yang berjumlah $2,300 telah menjadikan jumlah kosnya sebanyak $27,000.
Seterusnya En. Eu Tong Sen telah mendermakan sekeping tanah (sebahagian daripada harta Coronation Hill ) untuk didirikan bangunan tersebut disamping wang tunai sebanyak $3,000. Berbagai rancangan telahpun dirangka dan usaha pengutipan derma telahpun dilancarkan tetapi telah tergendala akibat Perang Dunia 1. (23) Pada tahun 1917, En. Paul Ponniah berhijrah ke India dan En. V. John memangku jawatan Guru Besar selama setahun sehingga jawatan tersebut diambil alih oleh Rev. C.J. Hall. Di bawah pentadbiran beliaulah bangunan sekolah yang sudah lama tergendala pembinaannya telah berjalan semula dan akhirnya berjaya disiapkan pada tahun 1919. Bangunan sekolah ini mampu menampung bilangan pelajar seramai 320 orang. Setelah siap, sekolah itu pun berpindah ke tapak bangunan yang baru itu.
Kesemua ini dapat dijayaka hasil daripada usaha Rev. Horley yang telah banyak membantu En. Chan Yin Tit, Y.P. yangpada masa itu merupakan Ketua Kerani Jabatan Perlombongan di Daerah Kampar. En. Chan Yin Tit merupakan seorang pemimpin masyarakat yang dihormati di Kampar dan menjadi seorang ahli yang aktif dalam Jawatankuasa Bangunan Sekolah. Di atas kerjasama dan usaha beliau ini, wang kutipan yang banyak berjaya diperolehi daripada orang ramai di Kampar. Bersama-sama dengan Rev. Horley, mereka berjaya mengutip derma sebanyak $23,012. Pembinaan bangunan sekolah sekolah yang baru itu adalah tepat pada masanya kerana Gereja Cina itu terpaksa dipindahkan kerana Towkay Leong Kong Chen (pemilik tanah) mahu mengambil balik tapak tanah untuk tujuan perlombongan.Geraja Cina itu akhirnya dipindahkan ke tapak yang lain iaitu di tapak Sekolah Rendah Kebangsaan Methodist (A.C.S) Kampar sekarang yang terletak di sepanjang Jalan Kuala Dipang. Untuk sementara waktu sebuah rumah milik seorang jurutera Inggeris telah dibeli untuk digunakan sebagai sekolah selama beberapa bulan sebelum bangunan sekolah itu siap. (24)
Bangunan sekolah tersebut telah dibuka secara rasminya pada tahun 1919 oleh En. R.G. Watson, iaitu Residen British di Perak. (25) Peristiwa yang penuh gemilang itu dimeriahkan lagi oleh perkhidmatan keretapi istimewa dari Ipoh ke Kampar, lawatan orang ramai ke Coronation Hill, tempat kediaman En. Tong Sen, perarakan murid-murid sekolah menerusi pekan Kampar yang dipimpin oleh Pasukan Pancaragam Perak serta Acara Sukan Olahraga yang pertama di sekolah itu.
Pada tahun yang sama, seramai 178 pelajar telah berpindah ke bangunan sekolah baru itu. Dalam tahum 1920, En. T.K. Cheong mula berkhidmat sebagai Guru Besar di sekolah tersebut. Selama 12 tahun berkhidmat di situ, beliau telah berjaya membuktikan diri sebagai seorang pentadbir yang cekap. Prestasi akademik mulai meningkat dan peluang-peluang diberikan kepada pelajar-pelajar untuk melibatkan diri dalam kegiatan-kegiatan ko-kurikulum seperti bola sepak, bola keranjang dan Pengakap. Dalam tahun 1924, Pasukan Pengakap Kampar yang pertama ditubuhkan oleh Ketua Pengakap, En. Lee Chak Pong. Kecekapan Pasukan Pengakap tersebut membolehkannya dipilih untuk mewakili Perak di Jambori Negeri Selangor. Pasukan First Kampar Scout merupakan pasukan pangakap yang terkemuka dari segi kecekapan serba boleh di kalangan pasukan-pasukan pengakap di Perak
Di sepanjang tahun 1920 an, sekolah ini telah mencapai kemajuan membanggakan di dalam pelbagai lapangan. Di samping itu bilangan pelajar yang berdaftar di sekolah ini meningkat dari tahun ke tahun. Tahap pancapaian palajar-pelajar di dalam bidang akademik dan ko-kurikulum juga turut meningkat. Sehingga tahun 1928, bilangan pendaftaran pelajar meningkat kepada 352. Rev. W.E. Horley sungguh gembira tentang perkembangan yang dicapai di sekolah ini sehingga beliau merancang untuk membina sebuah lagi bangunan tambahan supaya lebih banyak lagi bilik darjah dapat diadakan. (26) Namun begitu projek tersebut hanya berjaya disempurnakan pada tahun 1936.
Pada tahun 1933, En. T.K. Cheong telah bertukar ke Parit Buntar dan tempatnya digantikan oleh En. Yong Ngim Djin. Pada masa itu jumlah pelajar yang berdaftar di sekolah itu sudah mencapai 354 orang. En. Yong Ngim Djin juga merupakan seorang pentadbir yang berwibawa. Beliau meneruskan usaha untuk membangunkan sekolah itu dari segi akademik dan ko-kurikulum terutamanya sukan. Menjelang tahun 1934, kelas-kelas yang ditawarkan di sekolah ini merangkumi Primary I, Primary II, Std. 1, Std. 2, Std. 3, Std. 4 dan Std. 5. Seterusnya kelas Junior Cambridge yang bermula pada tahun 1934 juga berjaya menempah kejayaan yang cemerlang. Selama 3 tahun berturut-turut, semua calon yang menduduki peperiksaan itu lulus. Pada masa yang sama, usaha juga dilakukan untuk memperkenalkan Bahasa Melayu serta Bahasa Cina di dalam kurikulumnya. Malah Pengetua sendiri mengambil inisiatif untuk mengajar Bahasa Melayu. (27)
Dalam tahun 1936 sebuah bangunan tambahan berbentuk `L` yang terdiri daripada sebuah dewan, kantin dan bilik guru telah siap dibina dengan perbelanjaan sebanyak $11,000. (28) Pembinaan bangunan tambahan ini telah memenuhi impian Rev. Horley. Bangunan tambahan itu yang terdiri daripada Dewan dan 2 buah bilik darjah itu yang dibina atas usaha En. Yong Ngim Djin itu dibuka secara rasminya pada tahun 1936 oleh En. Marcus Rex, Residen British Perak pada masa itu. En. Chong Wan Fook yang pada masa itu merupakan Ketua Pengakap Daerah telah dikurniakan Pingat Kebaktian oleh Sir Cecil Clementi Smith yang datang khusus untuk tujuan ini. (29)
Pada tahun yang sama juga Majalah tahunan sekolah "KACSIAN" mula diterbitkan. Majalah tersebut terus diterbitkan sehingga kini kecuali di antara tahun 1941-1946 apabila berlakunya Perang Dunia Kedua. Kelas "School Certificate" yang pertama telah dibentuk pada tahun 1937. Kelas ini terdiri daripada 13 orang pelajar sahaja. Kelas percubaan ini terbukti berjaya apabila 12 daripada 13 calonnya lulus Peperiksaan Senior Cambridge. Di antara tahun 1938 dan 1939, sekolah ini berjaya mencapai 75% kelulusan. Namun begitu kelas tersebut berhenti pada tahun 1940 di atas arahan Jabatan Pendidikan. Kelas ini hanya disambung semula pada tahun 1948. (30)
Di dalam bidang sukan pula, pencapaian yang diperolehi oleh pasukan-pasukan sekolah adalah sangat membanggakan. Di dalam permainan hoki, pasukan sekolah berjaya menjuarai Too Jee Lim Shield di dalam Pertandingan Permainan Antara A.C.S Perak. Di dalam permainan bola lisut pasukan sekolah telah berjaya memperolehi beberapa kemenangan. Selain daripada itu minat pelajar-pelajar terhadap sukan renang juga digalakkan dan jurulatih-jurulatih mengadakan sessi-sessi latihan setiap minggu di Taman Eu Tong Seng, Kolam Renang Chong Sin dan Kolam Renang Talam Mines.
Pada tahun 1939 En. Yong Ngim Djin telah ditukarkan ke Singapura dan Rev. Doughlas P. Coole mengambil alih tugas sebagai Guru Besar di sekolah ini. Beliau bertugas sehingga tahun 1941 kerana pada masa itu Tanah Melayu telah dijajah oleh tentera Jepun. Di bawah pentadbiran Rev. Coole, sekolah ini terus mengekalkan taraf pencapaian akademik dan kesukanan Pasukan Larian Berganti-ganti sekolah telah berjaya menjuarai Malayan Inter-School Half-Mile Relay dalam All-Malayan Athletic Sports yang diadakan di Kuala Lumpur pada tahun 1939. Dalam pada itu isteri Guru Besar, Pn. Coole telah mengambil inisiatif untuk memperkenalkan nyanyian dan muzik di dalam kurikulum sekolah. Kumpulan koir sekolah di bawah pimpinan Pn. Coole telah diikhtiraf sebagai kumpulan koir sekolah yang terbaik di antara sekolah-sekolah Methodist di All Malayan M.Y.P * Institute di Ipoh pada tahun 1940.
Dalam tahun 1941, bangunan-bangunan di sekolah ini telah diduduki oleh Tentera Jepun semasa berlakunya Perang Dunia Kedua. Pada waktu itu, persekolahan diberhentikan. Tentera Jepun pernah menggunakan sekolah ini sebagai ibu pejabat mereka. Maka tidak mustahil jika dikatakan bahawa sekolah ini pada zaman Jepun pernah dijadikan tempat pentadbiran, tempat penahanan dan tempat menghukum bunuh `pesalah-pesalah` yang kebanyakan terdiri daripada orang-orang yang menentang Kerajaan Jepun. Setelah perang tamat pada bulan Ogos 1945,tentera Malayan People’s Anti Japanese Army pernah menduduki bangunan sekolah ini selama beberapa minggu.
Di sini ingin dimaklumkan bahawa bangunan sekolah yang dimaksudkan itu ialah Sek. Ren. Methodist (A.C.S) Kampar sekarang kerana Sek. Men. Kebangsaan Methodist (A.C.S) Kampar masih lagi belum dibina.
Sekolah ini dibuka semula pada bulan Oktober 1945. Bangunan sekolah tersebut telah mengalami kerosakan yang teruk akibat peperangan yang berlarutan selama beberapa tahun lamanya. Pihak British pernah melancarkan peperangan secara habis-habisan untuk menentang kemaraan tentera Jepun ke daerah Kampar selepas barisan pertahanan British di Jitra tewas di tangan Jepun. Pertempuran tersebut yang dikenali sebagai "The Battle Of Kampar" (* Methodist Youth Fellowship) berlarutan selama 4 hari, iaitu dari 30hb. Disember,1941 hingga 2hb. Januari, 1942. Banyak rumah telah musnah akibat peperangan tersebut terutamanya di kawasan perumahan Aston Settlement. (31) Namun begitu pada 3hb. Januari, 1942, pihak British telah kalah dan berundau ke Bidor. Tentera Jepun mengambil alih pekan Kampar dan dari masa itu penduduk Kampar mulai hidup dalam zaman ketakutan dan kelaparan sehinggalah tentera Jepun berundur pada September 1945.
En. Wong Hean Kim dilantik sebagai Guru Besar apabila sekolah Anglo-Chinese School, Kampar di buka semula pada bulan Oktober 1945. beliau telah berusaha keras untuk mencari sumber kewangan untuk memulihkan semula keadaan fizikal sekolah itu. Beliau telah menerima pinjaman pemulihan sebanyak $1,420 dari Pentadbiran Tentera British (British Military Administration) untuk membaik pulih sekolah itu. (32) Pada waktu itu ramai pelajar lelaki dan perempuan yang melebihi umur memohon untuk belajar di sekolah ini. Masalah paling besar yang dihadapi ialah kekurangan buku-buku teks untuk pelajar-pelajar dan guru-guru. Ramai guru sementara diupah untuk membolehkan sessi persekolahan berjalan dengan lancar. Dalam tahun 1946, bilangan pelajar yang berdaftar ialah 411 orang iaitu melebihi angka sebelum perang iaitu hanya 380 sahaja. Bilangan ini merupakan suatu jumlah yang besar pada masa itu.
Dalam bulan Januari 1947, En. V.D. Kuppusamy J.P. telah menggantikan En.Wong Hean Kim sebagai Guru Besar sekolah. Beliau merupakan seorang ahli pendidik yang berwibawa dan dibawah pentadbiran beliau, program pemulihan berjaya disempurnakan dengan pinjaman sebanyak $9,900 daripada Kerajaan dan geran sebanyak $6,837 daripada Methodist Crusade Fund. Dalam masa 2 tahun ini banyak pembaharuan telah diperkenalkan. Majalah KACSIAN muncul semula pada tahun 1947 dan terus dikeluarkan sehingga sekarang. Hari ucapan jagu diperkenalkan untuk menghargai pencapaian pelajar-pelajar di dalam bidang akademik dan ko-kurikulum. Sistem komunikasi yang membolehkan pengumuman dibuat dari Bilik Guru Besar ke semua kelas telah diperkenalkan. Selain daripada itu diadakan juga Museum Sekolah, Pasukan Pandu Puteri dan Unit Palang Merah. Dalam tahun yang sama juga Bahasa Melayu juga diperkenalkan semula dalam kurikulum Darjah 6 dan Darjah 7 dan pada tahun berikutnya, Bahasa Melayu diajar dari Darjah 3, 4 dan 5. Makmal Sains telah ditempatkan di sebuah bangunan yang lain dengan peralatan yang lebih lengkap.
Pada tahun 1948, pihak sekolah di bawah pentadbiran En. Kuppusamy terpaksa membuat rancangan yang lebih berani dan berwawasan untuk mengembangkan sekolah tersebut memandangkan masalah penempatan pelajar-pelajar yang turut membimbangkan para ibu bapa. Dalam pada itu, sekiranya sekolah itu hendak diperkembangkan lagi, ia haruslah diadakan di sebuah tapak yang baru kerana sudah tiada lagi tanah tambahan. Oleh itu salah satu alternatif yang terbaik ialah dengan manyewa Bangunan Goh Khoon yang terletak di seberang Jalan Gopeng (Jalan Kuala Dipang sekarang) selama 3 tahun. Bangunan ini terletak bertentangan dengan sekolah ini. Seterusnya En. V.D. Kuppusamy melancarkan rancangan untuk membeli hartanah Goh Khoon itu dengan harga sebanyak $70,000 kerana tapak itu sungguh sesuai.
Pada bulan Januari 1952, hartanah tersebut telah berjaya dimiliki oleh pihak sekolah. Kos pengubahsuaian telah memakan belanja sebanyak $35,000. Dalam pada itu pihak sekolah juga bernasib baik kerana berjaya memperolehi geran kerajaan khas berjumlah $40,000 untuk digunakan dalam pembangunan sekolah. (33)
Ia merupakan tapak baru bagi sekolah yang ada sekarang ini. Luas kawasan sekolah itu ialah kurang 2 ekar. Bermula dari waktu inilah sekolah tersebut telah berkembang menjadi sebuah Sekolah Menengah yang terkemuka di daerah Kampar.
Menjelang tahun 1952, populasi sekolah ini telah meningkat kepada 533 orang pelajar manakala bilangan gurunya ialah 14 orang. Pada waktu ini ramai pelajar daripada sekolah Cina berdaftar untuk melanjutkan pelajaran yang berkelayakan maka kelas Std. 8 tidak dapat diadakan dan oleh demikian pelajar-pelajar Std. 7 terpaksa melanjutkan pelajaran (Std.8 ke atas) di sekolah-sekolah lain di luar Kampar seperti di Ipoh.
Pada 6hb. April, 1953, sekolah ini telah meraikan Jubli Emasnya dengan penuh gemilang. Berbagai acara telah diadakan untuk menyambut unlang tahun ke 50 penubuhannya. Dalam pada itu beberapa orang kenamaan dan bekas Guru Besar juga turut menghadiri majlis ini. Pada bulan Februari 1955, Klinik Pergigian Sekolah telah dibuka di sekolah ini di bawah tajaan "United Nations International Children’s Emergency Fund". Dengan itu A.C.S Kampar telah menjadi salah satu daripada sebilangan kecil institusi pendidikan yang mempunyai seorang jururawat pergigian untuk menjaga kesihatan gigi pelajar-pelajarnya.
Pada 20hb. April, 1955, En. V.D. Kuppusamy telah bersara dan tempatnya telah digantikan oleh En. A. Thomas Ponniah dari Klang. Tetapi sebelum En. Kuppusamy bersara, beliau telah membuat permohonan untuk satu lagi geran daripada pihak Kerajaan untuk membina bangunan tambahan 3 tingkat kerana Dana Bangunan Sekolah (School Building Fund) masih lagi tidak mencukupi. Beliau bersama-sama dengan Jawatankuasa Dana Bangunan (Building Fund Committee)telah berusaha untuk mendapatkan dana untuk membina sebuah bangunan 3 tingkat yang menempatkan 9 buah bilik darjah di tapak Goh Khoon. Akhirnya satu Geran Kerajaan berjumlah $30,000 telah diberikan kepada pihak sekolah dan projek ini berjaya disempurnakan oleh En. A.T. Ponniah.
Menjelang tahun 1956, perjuangan rakyat Tanah Melayu untuk menubuhkan sebuah negera yang merdeka makin hebatdan hampir mencapai matlamatnya. Oleh itu Dasar Pendidikan Baru telah dirangka untuk membentuk satu Sistem Pendidikan Kebangsaan yang dapat membentuk kesedaran dan kesetiaan terhadap negara Malaya. Adalah diharapkan bahawa generasi baru ini akan menyumbangkan tenaga ke arah pembangunan dan kemakmuran negara Malay yang kini diperintah oleh rakyatnya sendiri. Di bawah dasar pendidikan baru ini kerana penguasaan terhadap Bahasa Kebangsaan ini amatlah penting untuk mencapai perpaduan nasional. Walaupun Bahasa Melayu kini diberi penekanan tetapi kepentingan Bahasa Inggeris juga tidak diabaikan keranan is penting untuk mencapai kemajuan didalam bidang-bidang sains dan teknologi.
Pada tahun ini juga sebanyak 4 buah Primary Classes terpaksa diadakan pada waktu petang disebabkan masalah kekurangan bilik darjah. Ia dikenali sebagai Methodist Afternoon School (M.A.S) Seramai 730 orang pelajar menjalani persekolahan di sessi petang sejak 10hb. Januari, 1956. Seramai 21 orang guru telah ditugaskan untuk mengendalikan kelas-kelas sessi petang ini. Sebenarnya sekolah petang ini telahpun wujud sejak 25 tahun yang lalu oleh En. T.K. Cheong untuk memberikan peluang kepada pelajar-pelajar lelaki dan perempuan yang melebihi had umur untuk menlanjutkan pelajaran. Sekolah pagi adalah dikhaskan untuk pelajar-pelajar yang lebih muda ataupun menepati had umur. Oleh yang demikian Methodist Mission mengadakan "Afternoon Schools" ini untuk memberikan peluang kepada mereka yang kurang bernasib baik. Sekolah petang memdapat sambutan yang baik selepas Perang Dunia II kerana masyarakat mulai sedar terhadap kepentingan mempelajari B.Melayu dan B.Inggeris. Kebanyakan daripada pelajar-pelajar ini berasal daripada Sekolah Cina. Pendekata, kewujudan sekolah sessi petang ini adalah disebabkan bilangan sekolah di Tanah Melayu masih belum mencukupi.
Seterusnya Jawatankuasa Bangunan yang terdiri daripada ramai orang kenamaan dari pekan Kampar telah berjumpa sebanyak 6 kali semenjak penubuhannya pada tahun 1955 untuk membuat rancangan-rancangan untuk mendapatkan derma bagi membina sebuah bangunan 3 tingkat. Pengerusinya ialah En. Ng Yin Fong. Walaupun jumlah wang yang sepenuhnya untuk membina bangunan tersebut masih belum lagi diperolehi sepenuhnya, kerja-kerja pembinaan telah dijalankan. Seterusnya Geran Kerajaan sebanyak $30,000 telah akhirnya melengkapkan dana untuk membina bangunan tersebut. Bangunan tersebut akhirnya siap dibina pada bulan Januari 1957. (34) Berbagai aktiviti telah dijalankan untuk mengutip derma termasuklah "The Dollar Brick Fund" dimana setiap pelajar menyumbangkan sebanyak $1 seorang dan "Food and Fun Fair".
Berikutan dengan pengenalan Dasar Pendidikan Baru, usaha yang giat sedang dijalankan untuk meningkatkan taraf Bahasa Kebangsaan di sekolah Inggeris ini. Sekolah ini terus memainkan peranan yang besar untuk mendidik rakyat Malay yang muda untuk semangat perpaduan nasional di kalangan pelajar-pelajaryang terdiri daripada berbilang bangsa Melayu, Cina dan India bekerja, bermain serta bergaul secara bebas di antara satu sama lain sama ada di dalam bilik darjah ataupun padang. Pada tahun 1956 bilangan pelajar yang berdaftar di sekolah ini sudah mencapai 1112 orang. Klasifikasi kaum untuk pelajar-prelajar adalah seperti berikut : Melayu (177), Cina (746), India (183) dan lain-lain (6). Bilangan pelajar lelaki ialah 698 orang dan bilangan pelajar perempuan ialah 414 orang. Bilangan guru yang mengajar di sekolah ini pada masa itu ialah seramai 58 orang. (35)
Seterusnya untuk peperiksaan Cambridge School Cetificate, sekolah ini telah mencapai 85% kelulusan dalam peperiksaan 1955. Daripada 33 yang lulus, & memperolehi Gred 1, 12 Gred 2 dan 14 Gred 3. Mata pelajaran Bahasa Melayu diajar dari Darjah 5 dan Darjah 6 sehingga Tingkatan 3. Pelajar-pelajar Darjah 5 dan Darjah 6 belajar seperti biasa di waktu pagi. Setiap kelas diperuntukan sebanyak 2 waktu untuk mata pelajaran B. Melayu dalam seminggu. Dalam pada itu kelas-kelas B. Melayu untuk Tingkatan 1, 2 dan 3 telah diadakan pada waktu petang dari 5.30 petang hingga 8.00 malam. Setiap kelas diperuntukan masa selama 45 minit. Pihak sekolah bercadang untuk memperkenalkan mata pelajaran Bahasa Melayu di dalam kurikulum Tingkatan 4 pada tahun 1957 supaya B. Melayu boleh diambil sebagai salah satu subjek dalam School Certificate Examination pada tahun 1958. (36) Untuk menjayakan hasrat ini guru-guru sekolah ini juga mengambil inisiatif untuk mempelajari serta mendalami Bahasa Melayu. Oleh itu mereka telah membentuk satu kelas untuk mempelajari Bahasa Kebangsaan. Kelas ini diadakan sebanyak 3 kali seminggu. En. Mohd. Zain b. Daud, seorang kakitangan sekolah ini telah dipilih untuk mengendalikan kelas tersebut.
Pada 2hb. Mac, 1957 bangunan 3 tingkat yang mengandungi 9 buah darjah telah dibuka secara rasminya oleh Y.T.M Raja Muda. Kemudahan-kemudahan untuk menjalani kegiatan-kegiatan kerja pertukangan kayu, jahitan, menaip, menyimpan kira-kira dan Sains Rumahtangga telah disediakan buat pertama kalinya. Pasukan Pancaragam yang pertama juga ditubuhkan pada tahun 1957 di bawah En. Donald Smith (seorang guru disekolah ini). Kelas-kelas Peralihan juga ditubuhkan untuk membantu pelajar-pelajar dari sekolah-sekolah vernakular menyesuaikan diri setelah bertukar ke bahasa perantaraan yang lain. (37) Bangunan ini juga mengandungi kemudahan tandas. Pada tahun ini juga negara kita telah mencapai kemerdekaan. Justeru itu sekolah turut memainkan peranan untuk mendidik dan melatih golongan yang muda supaya menjadi rakyat yang setia dan berguna kepada negara yang baru ini.
Bilangan guru yang bertugas di sekolah ini pada tahun 1957 ialah seramai 43 orang. Pada masa ini sudah terdapat 32 buah bilik darjah di sekolah ini untuk menampung bilangan pelajar seramai 1,302 orang. Perpustakaan sekolah telah dipindahkan ke bangunan baru dan ia kini menpunyai 1,256 buah buku. Kelas Perdagangan mula diperkenalkan di mana Kerajaan telah memberikan geran untuk membeli 29 buah mesin taip. Pelajar-pelajar dari tingkatan 1, 2 dan 4 diajar menyimpan kira-kira dan menaip. Dalam pada itu pelajar- pelajar dari sekolah-sekolah Cina, Melayu dan Tamil menerima kursus intensif dalam Bahasa Inggeris di Kelas Peralihan dan S.M.C. mulai tahun ini untuk menyadiakan mereka memasuki kelas Tingkatan 1 bersama-sama dengan calon-calon yang berjaya dalam Peperiksaan Kemasukan Sekolah Menengah. Bahasa Kebangsaan diajar dari Darjah 6 dan Kelas Peralihan. Setiap kelas diperuntukkan 4 waktu seminggu. Semua pelajar Tingkatan 3 mengambil Bahasa Kebangsaan dalam Peperiksaan Lower Certificate of Examination. (38)
Begitulah laporan secara terperinci mengenai sejarah penubuhan serta perkembangan Anglo-Chinese School sebelum Kemerdekaan (Government Aided School) semenjak awal tahun 1950 an dalam bentuk geran serta bayaran gaji untuk kakitangannya. Walaupun semenjak awal tahun 1957, sekolah ini sudah mempunyai 2 buah bangunan yang terletak di tapak yang berlainan namun ia masih lagi merupakan satu sekolah yang menempatkan kedua-dua Bahagian Sekolah Rendah serta Sekolah Menengah di bawah satu pentadbiran.
Perkembangan Anglo-Chinese School, Kampar Selepas Kemerdekaan (1958-1980)
Semenjak tahun 1950 langkah-langkah telah diambil untuk mengkaji semula sistem pendidikan di negara ini supaya bersesuaian dengan kehendak dan aspirasi rakyat Persekutuan Tanah Melayu. Agenda utama pada masa itu ialah merangka dasar-dasar untuk membangunkan pendidikan Melayu. Semasa Malaya sedang bergerak ke arah kemerdekaan, langkah-langkah telah diambil untuk memperkenalkan proses evolusi di dalam sistem pendidikan nasional. Justeru itu Dasar Pendidikan Nasional mula dirangka pada Ogos 1955 apabila Jawatankuasa Khas ditubuh dan dipengerusikan oleh Menteri Pendidikan, Tun Abdul Razak. Jawatankuasa tersebut mengemukakan cadangan-cadangan untuk menjadikan Bahasa Melayu sebagai Bahasa Kebangsaan dan dalam proses yang sama mengekalkan bahasa-bahasa serta kebudayaan-kebudayaan kaum lain di Persekutuan itu. (39)
Jawatankuasa yang lain dikenali sebagai Jawatankuasa Razak mengemukakan usul-usul tertentu yang kemudiannya diterima oleh Majlis Perundangan Persekutuan dan kemudiannya dijadikan asas untuk pembentukan Ordinan Pendidikan 1957. Jawatankuasa Razak telah mengemukakan dasar-dasar seperti berikut yang seterusnya manjadi garis panduan kepada semua sekolah di Malaya yang merdeka termasuklah Sekolah Anglo-Chinese, Kampar.
Seterusnya Jawatankuasa tersebut juga mengusulkan supaya Bahasa Melayu dan Bahasa Inggeris dijadikan mata pelajaran-mata pelajaran wajib di kedua-dua sekolah rendah dan sekolah menengah. Lower Certificate Of Education diperkenalkan di Tingkatan 3 dan Federation Of Malaya Certificate Of Education di tingkatan 5. Selain daripada itu Laporan Razak juga menekankan pengenalan sukatan pelajaran yang sama di semua sekolah di Persekutuan Tanah Melayu untuk melahirkan negara Malaya yang bersatu padu.
Selepas Kemerdekaan, Anglo-Chinese School maju selangkah lagi di mana semenjak tahun 1958 sekolah tersebut telah dipecahkan kepada 2 entiti yang berasingan. Langkah pemisahan ini diambil atas kehendak Dasar Pendidikan yang baru. Bahagian Sekolah Rendah yang terdiri daripada 21 kelas, 894 murid dan 26 orang guru diletakkan dibawah pentadbiran En. Fung Ung Ming (Guru Besar) dan Lembaga Pengurus Sekolah. Seterusnya Bahagian Sekolah Menengah pula iaitu bermula dari Kelas Peralihan hingga Tingkatan 5 yang terdiri daripada 14 kelas, 546 orang pelajar dan 20 orang guru terus berada di bawah pentadbiran En. A.T. Ponniah (Pengetua) dan Lembaga Pengurus Sekolah. (41)
Sekolah ini terus berkembang dan mencapai prestasi yang baik di dalam pelbagai bidang. Apabila keputusan L.C.E diumumkan pada awal tahun 1958, ramai pelajar yang cemerlang pergi ke Ipoh untuk memasuki Aliran Sains di sana. Ini ialah kerana sekolah ini hanya menawarkan mata pelajaran Aliran Sastera di tingkatan 4. Oleh itu untuk mengurangan pengaliran keluar pelajar-pelajar yang pandai serta untuk meringankan beban pelajar yang miskin maka mata palajaran Sains Tulin seperti Fizik, Kimia, Biologi dan Matematik Tambahan diperkenalkan buat pertama kalinya di tingkatan 4 pada tahun 1959. En. A.T. Ponniah bersara pada penghujung tahun 1959 selepas berkhidmat selama 41/2 tahun di Kampar.
Pada bulan Januari 1960 En. Tai Swee Kee seorang graduan Diploma dari Raffles College telah dilantik sebagai Pengetua. Pada masa itu bilangan pelajar di sekolah tersebut ialah 660 orang. Bilangan kelas yang ada ialah 17 buah. Buat pertama kalinya satu kelas Tingkatan 1 Aliran Melayu telah diadakan di sekolah. Pembentukan Kelas Aliran Melayu ini seterusnya menjadi asas kepada penubuhan Sek. Men. Kebangsaan Kampar pada tahun 1970. Selain daripada itu Kelas Pendidikan Lanjutan dalam Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu juga diadakan dengan En. Tan Beng Lee sebagai Penyelia. Disebabkan bilangan pelajar yang mendaftar di sekolah ini makin meningkat maka masalah kekurangan bilik darjah timbul semula. Kantin sekolah terpaksa digunakan sebagai bilik darjah sementara.
Oleh itu En. Tai Swee Kee terpaksa merancangkan projek kutipan derma untuk mendirikan sebuah blok bangunan tambahan 3 tingkat yang mengandungi 9 buah bilik darjah berharga $71,000. Pada tahun 1961 bilangan pelajar mencapai 841 orang dan bilangan kelas berkembang menjadi 22 buah. Projek ini mendapat sokongan yang kuat daripada OPA (Old Pupils’ Association). Ramai orang berada di daerah Kampar menghulurkan sumbangan kewangan. Sumbangan Kerajaan ($40,000), pelajar-pelajar ($7,717) serta Food And Fun Fair ($6,277) telah membolehkan kerja pembinaan bangunan tersebut dimulakan pada bulan Disember 1961. (42) Namun begitu sebelum projek tersebut siap, En. Tai Swee Kee telah bertukar ke Sitiawan pada bulan Februari 1962 dan oleh itu tugas untuk menyiapkan projek itu dipikul oleh En. Gong Ngie Kong yang berdaftar pada masa itu telah menjangkau 1,047 orang dan mereka ditempatkan di dalam 28 buah kelas. Bilangan guru yang mengajar di sekolah itu adalah seramai 43 orang.
Dalam bulan Mei 1962, bangunan baru itu yang mengandungi 9 buah bilik darjah telah dibina dan boleh diduduki. En. Gong melanjutkan lagi projek pembinaan dengan menaikkan lagi bumbung Bangunan Goh Khoon untuk memuatkan sebuah perpustakaan. Untuk makluman, perpustakaan tersebut merupakan salah satu perpustakaan sekolah yang terbesar di negeri Perak pada masa itu. Bumbung Bangunan Goh Khoon itu dinaikkan untuk membolehkan satu lagi tingkat tambahan ini berjumlah 3 buah bilik darjah. Kos pembinaan perpustakaan itu berjumlah $30,000. Pihak kakitangan sekolah juga turut membantu dengan mendermakam kerusi-kerusi untuk perpustakaan tersebut. (43)
Dalam pada itu Sekolah Menengah Mission yang ketiga besar di Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1962 selepas A.C.S Ipoh (1,397 pelajar) dan M.B.S Kuala Lumpur (1,050 pelajar) . Bilangan pelajar yang berdaftar di sekolah ini pada tahun tersebut ialah 1,047. (44) Dalam tahun ini juga Makmal Eiologi diwujudkandengan mengubahsuai 3 buah bilik darjah yang terletak sebelah menyebelah. Menjelang tahun 1963, sekolah ini telah mempunyai penempatan dan kemudahan yang mencukupi dan dengan itu cukup setanding dengan sekolah-sekolah di bandar. Kini tumpuan boleh disalurkan sepenuhkan ke arah perkembangan fizikal, mental dan rohani pelajar-pelajar supaya sekolah ini akan dapat terus melahirkan anggota-anggota masyarakat yang berguna. (45) Dalam tahun ini juga bilangan pelajar yang berdaftar ialah 1,239 orang dan ini menjadikan Sekolah Menengah Methodist kedua besarnya di Persekutuan.
Tahun 1963 juga merupakan tahun yang penuh meriah kerana pihak sekolah merayakan Jubli Intan Atau Diamond Jubilee pada 7hb. September, 1963 untuk meraikan ulang tahun ke 60 tahun penubuhannya. Pelbagai acara telah diadakan untuk memperingati Jubli Intan itu seperti Inter-Methodist School Games, permainan di antara O.P.A. dengan anggota Kelab Guru, pertunjukan konsert dan "Re-union Dinner" yang ditajakan oleh O.P.A. Pada malam itu diadakan acara perarakan tanglung serta kereta berhias di pekan Kampar padang awam. Sempena Perayaan Jubli Intan itu, pihak sekolah telah menjemput tetamu khas Yang Berhormat Menteri Pelajaran, Kapten Abdul Hamid Khan untuk membuka secara rasmi bangunan baru yang mengandungi 12 bilik darjah, perpustakaan dan bilik guru. Semasa upacara perasmian dijalankan, Kumpulan Koir Sekolah telah mendendangkan Lagu Jubli Intan dengan diiringi ileh Pancaragam Sekolah. Lagu ini seterusnya dijadikan Lagu Sekolah dan dinyanyikan di masa perhimpunan sehingga kini.
Berikutan dengan keputusan yang cemerlang yang diperolehi oleh pelajar-pelajar perintis Tingkatan 1 Aliran Melayu (tahun 1960) di dalam L.C.E. maka Ketua Pengawai Pelajaran Perak telah mengarahkan supaya kelas-kelas tersebut juga dibenarkan menerima pelajar-pelajar dari Ipoh dan Batu Gajah. (46) Dalam pada itu sekolah ini juga bekerjasama dengan sekolah rendahnya untuk memulakan perkhidmatan "Bas Sekolah" mulai Penggal Kedua. Sebanyak 2 buah bas baru telah dibeli oleh sekolah itu untuk membawa pelajar-pelajar dari sekitar Gopeng, Malim Nawar dan Tronoh Mines ke sekolah-sekolah tersebut di Kampar. Pada 19hb. November, 1963 DYMM Sultan Perak dan DYMM Raja Perumpuan melawat sekolah ini pada pukul 4.00 petang, semasa lawatan rasmi ke Daerah Kampar. Ini merupakan lawatan baginda yang kedua ke sekolah ini. Sultan Perak pernah melawati sekolah ini pada tahun 1957 sebagai Raja Muda untuk merasmikan bangunan pertama 3 tingkat ini. Baginda diraikan dengan jamuan teh dan pertunjukan konsert di perpustakaan sekolah.
Dalam tahun ini juga Lencana Sekolah yang baru telah dicipta untuk mengganti lencana yang lama menggantikan lencana yang lama. Lencana sekolah yang baru itu mempunyai ciri-ciri berikut :
Cogankata sekolah ini ialah "Our Utmost For The Highest" ataupun "Keupayaan Kami Untuk Yang Tertinggi". Falsafah yang terkandung di dalam cogankata ini ialah ia menggambarkan aspirasi sekolah yang inginkan semua pelajarnya mencurahkan segenap tenaga dan usaha mereka untuk mencapai kecemerlangan di dalam pelbagai bidang, baik dalam bidang akademik mahupun bidang ko-kurikulum. (47)
Menjelang tahun 1964, terdapat lebih daripada 100 buah Sekolah Methodist di seluruh Malaysia dengan jumlah pelajar yang melebihi 79,000 orang. Pada tahun ini juga Majalah KACSIAN menerbitkan edisi khas "Special Kampar Issue" yang memuat laporan secara terperinci mengenai sejarah pengasasan dan perkembangan Kampar. Bahan-bahan yang terkandung di dalam ruangan khas ini meliputi artikel-artikel serta gamber-gambar yang dihasilkan oleh guru-guru serta pelajar-pelajar dari sekolah ini.
Dalam tahun 1965, pihak sekolah merancang untuk membina sebuah lagi bangunan 3 tingkat yang mengandungi 12 buah bilik darjah di Tingkat Bawah dan Tingkat Kedua manakala sebuah Dewan di Tingkat Pertama. Pihak sekolah selama ini bergantung kepada Gereja Methodist yang terletak di seberang jalan untuk mengadakan majlis-majlis tertentu. Oleh itu sudah sampai masanya pihak sekolah ini mempunyai sebuah Dewan yang tersendiri untuk kegunaannya. Usaha telah dilakukan oleh pihak sekolah untuk mendirikan sebuah bangunan tambahan yang mengandungi sebuah dewan serbaguna yang berukuran 30 kaki x 160 kaki, 12 buah bilik darjah dan dua buah tandas untuk pelajar-pelajar perumpuan sahaja. Projek tersebut melibatkan perbalanjaan melebihi $140,000. Usaha memungut derma telah dijalankan malalui projek "Building Funds" dan "Food and Fun Fair". En. Chin Sun Khoon yang merupakan Pengerusi O.P.A. adalah orang pertama menyumbangkan derma untuk projek ini. Beliau telah menyumbangkan derma sebanyak $10,000.
Pada tahun 1966, Jawatankuasa Panitia telah ditubuhkan untuk semua subjek. Setiap Jawatankuasa diketuai oleh seorang Ketua Panitia atau Pengerusi dan ahli-ahlinya terdiri daripada guru-guru yang mengajar mata pelajaran tersebut. Jawatankuasa ini bertanggungjawab menguruskan semua hal yang berkaitan dengan subjek masing-masing.
Bangunan sekolah yang baru (bangunan yang ketiga) telah siap dibina pada tahun 1966 dan ia dibuka secara rasmi pada 17hb. Mac, 1966 oleh Menteri Pelajaran, Yang Berhormat Encik Mohamed Khir Johari. Beliau barasa kagum di atas semangat `gotong royong` di kalangan masyarakat sekolah dan masyarakat Kampar mengembelingkan tenaga untuk menjayakan projek pembinaan bangunan baru ini. Oleh kerana itu beliau kemudiannya meluluskan geran bernilai $50,000 untuk sekolah ini dan geran itu diterima oleh En. Chin Sun Khoon selaku Pengerusi Jawatankuasa Bangunan Sekolah. (48) Sumber kewangan yang diperolehi itu seterusnya digunankan untuk memperbaiki kemudahan-kemudahan di sekolah ini. Oleh itu beberapa buah lagi projek telah dirancang untuk tujuan ini. Bahagian belakang kawasan sekolah ini telah dinaikkan dan ditukarkan menjadi gelanggang bola keranjang / bola tampar, gelanggang bola jaring / tenis dan sepak takraw / badminton. Tapak perhimpunan dan lorong kenderaan telah ditarkan untuk mencegah masalah kesesakan lalu lintas di kawasan sekolah. Satu Badan Waden Trafik telah ditubuhkan untuk mengendalikan hal-ehwal lalu lintas.
Semenjak tahun 1967, sekolah ini telah memcatatkan bilangan pelajar yang paling ramai sekali. Justeru itu sekolah ini memegang rekod sebagai Sekolah Menengah Methodist tanpa Tingkatan 6 yang terbesar bukan sahaja di Negeri Perak malah di seluruh Malaysia. (49) Pada tahun 1968, saiz Bilik Guru dan Bilik Sains Rumahtangga dipanjangkan sebanyak 25 kali lagi. Pelajar-pelajar Tingkatan 4 juga tidak ketinggalan menerbitkan itu makalah "SUARA KACSIAN" mereka sendiri. Kedua-dua penerbitan itu merupakan aktiviti-aktiviti usahasama dengan kooperasi sekolah. Keuntungan yang diperolehi daripada penjualan makalah-makalah itu digunakan untuk membantu pelajar-pelajar miskin di sekolah.
Pada tahun 1969, Pejabat Sekolah telah diubahsuaikan. Setelah siap, Pejabat itu kini mempunyai 2 tingkat dengan 1 tingkat tambahan di bawah tanah. Tingkat atas dijadikan bilik mesyuarat. Pejabat sekolah ditempatkan di bahagian bawah dan ia dilengkapi dengan alat penghawa dingin. Dalam tahun ini juga seorang pelajar Tingkatan 2 (Aliran Melayu) yang bernama Mohd. Amin b. Nawi telah dinamakan Pahlawan Hang Tuah di atas keberanian beliau menyelamatkan 3 rakannya daripada mati lemas di dalam Sungai Kinta (kawasan Bukit Pekan). Sebagai menghargai jasanya sebagai wira kanak-kanak, Mohd. Amin telah diberikan layanan yang istimewa di dalam Perayaan Hari Kanak-Kanak pada 6hb. Oktober, 1969.
Pada tahun yang sama juga pihak sekolah memulakan projek untuk membina sebuah lagi bangunan tambahan. Bangunan 3 tingkat (yang keempat dan yang terakhir) yang bernilai $100,000 ini terletak di antara Blok Pejabat sekolah dan Blok Dewan sekolah. Ia akan menempatkan sebuah Bengkel Seni Perusahaan, sebuah Makmal Sains dan 7 buah bilik darjah tambahan. Berhubung dengan projek tersebut, pihak sekolah telah menerima Geran Kerajaan sebanyak $30,000 dan selebihnya daripada hasil derma orang ramai. Ahli-ahli keluarga mendiang Pn. Annie Ong Teng Kim (bekas ahli Lembaga Pengurus Sekolah – School Board Of Governors) telah mendermakan wang sebanyak $3,000 kepada pihak sekolah untuk projek tersebut. Sebagai tanda penghargaan,pihak sekolah telah manamakan Makmal Sains itu sempena namanya. Seterusnya pihak sekolah telah menamakan Makmal Sains itu sempena namanya. Seterusnya pihak sekolah juga menerima sumbangan kewangan sebanyak $10,000 daripada keluarga mendiang En. Chin Sun Fee dan nama beliau diabadikan di dalam Blok Seni Perusahaan. (50) Semua blok bangunan baru tersebut sedang dibina, pihak sekolah seterusnya membuat rancangan untuk membina sebuah gelanggang badminton tertutup yang boleh juga digunakan sebagai gimnasium. Pembinaan gelanggang tertutup itu melibatkan kos sebanyak $20,000 dan ia merupakan gelanggang tertutup sekolah yang pertama di Kampar.
Pada tahun 1970, Sekolah Menengah Kebangsaan Kampar telah dibina dan sekolah ini bersedia untuk menyerap pelajar-pelajar Aliran Melayu Tingkatan 1, 2 dan 3 dari sekolah ini. Pelajar-pelajar Aliran Melayu dari Tingkatan 4 dan 5 juga akan diserapkan oleh sekolah baru itu pada tahun 1971. Bagaimanapun, sekolah itu yang diterajui oleh En. Mohd Zain b. Daud sebagai Pengetuanya yang pertama masih diletakkan di bawah pengawasan sekolah ini sehingga pada tahun 1973 apabila ia diasingkan secara rasmi. (51) Di antara tahun 1971-1972, peratus kelulusan pelajar-pelajar Tingkatan 5 di dalam M.C.E. telah jatuh ke bawah paras 70%. Selama ini peratus kelulusan pelajar-pelajar dalam M.C.E. sentiasa melebihi 70%. Punca utamanya ialah mulai tahun 1971, kelulusan dalam kertas Bahasa Malaysia adalah diwajibkan untuk lulus seluruh peperiksaan M.C.E. Apabila Kertas tersebut diperkenalkan, ramai pelajar telah gagal dan memperolehi sijil Gred 4 (G.C.E) sahaja.
Pada 22hb. September, 1972, Blok Bangunan Seni Perusahaan telah dibuka secara rasminya oleh Tuan Haji Hamdan b. Sheikh Tahir, Pengarah Pendidikan Malaysia. Pada tahun 1973, Lembaga Pengurus Sekolah telah bersetuju untuk menukarkan name sekolah dari Anglo-Chinese Secondary School, Kampar kepada Sekolah Menengah Methodist (A.C.S), Kampar. (52) Mulai tahun 1976, semua pelajar Tingkatan 1 dikecualikan daripada membayar yuran sekolah. Ini ialah mengorak langkah ke arah pendidikan yang percuma menjelang tahun 1980. Pada 31hb. Disember, 1978, En. Gong Ngie Kong bersara selepas berkhidmat sebagai Pengetua di sekolah ini selama 17 tahun. Tempat beliau telah digantikan oleh En. Low Mui Chuan pada tahun 1979.
Mulai tahun 1979, penghantaran pelajar-pelajar daripada Sek. Men. Ren. Malim Nawar, Perak (12 km daripada Kampar) untuk melanjutkan pelajaran ke Tingkatan 4 di sekolah ini telah dihentikan keranan sekolah tersebut sudahpun memulakan kelas-kelas Tingkatan Empatnya sendiri. Oleh itu bilangan pelajar yang berdaftar di sekolah ini berkurangan sedikit iaitu daripada 1,679 pada tahun 1978 kepada 1,580 pada tahun 1979. Bilangan guru di sekolah ini ialah 62 orang pada masa itu.
Dari segi akedemik pula, pretasi pencapaian pelajar-pelajar Tingkatan 5 di dalam peperiksaan M.C.E. 1979 telah meningkat kepada 77%. Peratus kelulusan yang tinggi ini menjadikan sekolah ini salah sebuah sekolah yang terbaik di Negeri Perak. Pada tahun 1980, pendidikan sekolah menengah menjadi percuma untuk semua pelajar. Ini termasuk Skim Bantuan Buku Teks dan Biasiswa yang bertujuan untuk menyadiakan peluang pendidikan kepada semua lapisan rakyat termasuk yang termiskin. Pada tahun ini juga pihak sekolah bercadang untuk membaikpulih serta mengubahsuai keadaan fizikal bangunan-bangunan di sekolah ini. Program pengindahan sekolah yang dijalankan akan memberikan wajah baru kepada sekolah ini. Dalam pada itu tahun 1980 menandakan bermulanya B. Malaysia sebagai bahasa penghantar di semua-semua Sekolah Menengah sejajar dengan Dasar Pelajaran Kebangsaan. Pelajar-pelajar mula diberikan pendidikan percuma sehingga tamat persekolahan. Sebelumnya pelajar-pelajar Sekolah Menengah Aliran Inggeris dikehendaki membayar yuran sebanyak $15 sebulan untuk Tingkatan 1 – 3 dan $20 sebulan untuk Tingkatan 4 dan 5.
Di bawah pentadbiran baru ini, beberapa perubahan telah dilakukan untuk memperbaiki keadaan bangunan serta persekitaran sekolah ini. Di antara pembaharuan-penbaharuan yang diadakan adalah seperti berikut :
Sistem pendidikan negara kita berkembang maju semenjak Zaman Kemerdekaan. Jika di Zaman Penjajahan, dasar pelajaran telah dicorakkan untuk memenuhi matlamat penjajah iaitu `pecah dan perintah` namum kini sistem pendidikan Malaysia telah dibentuk selaras dengan Dasar Pendidikan Kebangsaan yang bermatlamat untuk memupuk semangat perpaduan nasional yang benar-benar bersifat Malaysia. Jika pada zaman Kolonial isi kandungan kurikulum sekolah-sekolah hanya setakat untuk membolehkan pelajar-pelajar Tanah Melayu menguasai pengetahuan `3 R` sahaja tetapi selepas Kemerdekaan kurikulumnya adalah lebih menyeluruh untuk menyediakan generasi muda untuk menghadapi cabaran-cabaran di zaman kemajuan sains dan teknologi.
Tidak dapat dinafikan bahawa sekolah ini telah berkembang dengan pesatnya semenjak penubuhan pada April 1903. Semua ini adalah hasil daripada usaha keras, pengorbanan serta kerjasama kakitangan-kakitangan, pelajar-pelajar serta ahli-ahli masyarakat Kampar untuk membangun serta memajukan institusi pendidikan ini demi untuk kepentingan masa depan generasi yang akan datang. Memanglah tidak dapat disangka bahawa sekolah ini yang pada peringkat awalnya bertempat di sebuah bangunan Gereja di tengah pekan Kampar telah berkembang dengan begitu pesat dari segi infrastruktur serta pendaftaran pelajar, iaitu mencapai 2,085 orang pada tahun 1972. Program-program untuk membina bangunan-bangunan sekolah telah berjalan dengan begitu giat terutamanya di antara tahun 1950 an dan 1970 an telah berjaya membangunkan kemudahan infrastruktur di sekolah ini ke tahap yang agak memuaskan.
Selepas tahun 1972 sehingga tahun 1998 (sewaktu penulisan dibuat) tiada lagi bangunan tambahan yang baru didirikan. Ini ialah kerana pihak sekolah menghadapi masalah kekurangan sumber kewangan dan lagipun ruang di kawasan sekolah ini telahpun digunakan secara sepenuhnya. Akhirnya kata, sekolah ini telah mampu berkembang serta berubah di luar jangkaan para pelajar, guru dan Pengetua yang lalu (sebelum merdeka). Seandainya Rev. Horley masih lagi hidup, beliau mungkin akan berasa amat bangga dan kagum terhadap kemajuan pesat yang dicapai oleh sekolah ini. Di antara tahun 1950 an sehingga 1970 an, masyarakat sekolah ini amat bertuah kerana berpeluang menikmati kemudahan yang paling banyak sekali di dalam Daerah Kampar ini.